وکیلی شهربابکی, سید محمد علی. (1393). معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه هرارون استان کرمان. اکوسیستم های طبیعی ایران, 5(4), 23-34.
سید محمد علی وکیلی شهربابکی. "معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه هرارون استان کرمان". اکوسیستم های طبیعی ایران, 5, 4, 1393, 23-34.
وکیلی شهربابکی, سید محمد علی. (1393). 'معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه هرارون استان کرمان', اکوسیستم های طبیعی ایران, 5(4), pp. 23-34.
وکیلی شهربابکی, سید محمد علی. معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه هرارون استان کرمان. اکوسیستم های طبیعی ایران, 1393; 5(4): 23-34.
معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه هرارون استان کرمان
دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفتو گروه باغبانی، جیرفت، ایران
تاریخ دریافت: 20 فروردین 1393،
تاریخ بازنگری: 15 تیر 1393،
تاریخ پذیرش: 28 آبان 1393
چکیده
منطقه هرارون با وسعت حدود 13000هکتار و ارتفاع متوسط 2044 متر از سطح دریا، در جنوب شهرستان بافت استان کرمان قرار دارد. هدف از این تحقیق، شناسایی و معرفی فلور منطقه بوده است. این ناحیه شامل 112 گونه گیاهی (3بازدانه، 7تک لپه و102دولپه) میباشد که متعلق به 33 تیره و 89 جنس است. مهمترین تیرههای گیاهی به ترتیب تعداد شامل: Asteracea با 15 گونه، Lamiaceae با 15 گونه، Papilonaceae با 13گونه، Rosaceae با 8گونه و Geramineaeبا 6گونه می باشند. شکل زیستی عمده منطقه، به صورت همی کریپتوفیت با%47/29، تروفیت با%67/27، کامفیت با %64/11، فانروفیت با %6/11، ژئوفیت با %6/11 وکریپتوفیت با %14/7 میباشد. از لحاظ عناصر رویشی منطقه% 17/65 ایرانی- تورانی، % 5/12 ایرانی تورانی صحرا سندی، % 05/8 صحرای سندی، % 25/6 مدیترانهای، % 57/3 جهان وطنی و %46/4 مربوط به منطقه هیرکانی میباشد.
منطقه هرارون با وسعت حدود 13000هکتار و ارتفاع متوسط 2044 متر از سطح دریا، در جنوب شهرستان بافت استان کرمان قرار دارد. هدف از این تحقیق، شناسایی و معرفی فلور منطقه بوده است. این ناحیه شامل 112 گونه گیاهی (3بازدانه، 7تک لپه و102دولپه) میباشد که متعلق به 33 تیره و 89 جنس است. مهمترین تیرههای گیاهی به ترتیب تعداد شامل: Asteracea با 15 گونه، Lamiaceae با 15 گونه، Papilonaceae با 13گونه، Rosaceae با 8گونه و Geramineaeبا 6گونه می باشند. شکل زیستی عمده منطقه، به صورت همی کریپتوفیت با%47/29، تروفیت با%67/27، کامفیت با %64/11، فانروفیت با %6/11، ژئوفیت با %6/11 وکریپتوفیت با %14/7 میباشد. از لحاظ عناصر رویشی منطقه% 17/65 ایرانی- تورانی، % 5/12 ایرانی تورانی صحرا سندی، % 05/8 صحرای سندی، % 25/6 مدیترانهای، % 57/3 جهان وطنی و %46/4 مربوط به منطقه هیرکانی میباشد.
واژههای کلیدی: استان کرمان، پراکنش جغرافیایی، شکل زیستی، فلور، هرارون.
مقدمه:
کشور ایران در میان کشورهای جنوب غربی آسیا متنوعترین و پر جاذبهترین شرایط را از نظر پوشش گیاهی دارد. به طوری که به عقیده Zohary ( (1973چهار منطقه جغرافیای گیاهی عمده یعنی ایرانی-تورانی، اروپا- سیبری، صحرا- عربستان، و را در بر میگیرد. تنوع در فلور و پوشش گیاهی ایران، بیش از هر چیز به علت تضادهای گسترده اقلیمی، توپوگرافی، پیشینه پوشش گیاهی و همچنین تکامل پتانسیل آن است. ناحیه ایرانی- تورانی سه چهارم سطح ایران را در بر میگیرد. منطقه هرارون نیز یکی از مناطقی است، که در استان کرمان و در 40 کیلومتری شهرستان بافت واقع شده است و متعلق به ناحیه ایرانی- تورانی میباشد و تاکنون هیچ گونه مطالعه فلوریستیکی جامعی در آن صورت نگرفته است. این منطقه نیز مانند اکثر مناطق مرتعی کشور از چرای بیرویه و دستاندازی انسانها رنج میبرد که این مسئله مطمئناً تأثیر زیادی بر روی پوشش طبیعی منطقه داشته است. فلور استان کرمان نیز به علت وسعت و تغییرات قابل توجه آب و هوایی آن، بسیار غنی است. اما هنوز به طور کامل مورد مطالعه قرار نگرفته، لذا لازم است هریک از مناطق آن به طور جداگانه و کامل مورد بررسی قرار گیرد. بررسی هایی در زمینه پوشش گیاهی استان کرمان به عمل آمده که شامل موارد زیر است. که هنوز مطالعات زیادی را میطلبد.
(2001) Saber amoliبررسی فلورستیک و تهیه نقشه پوشش گیاهی پناهگاه حیات وحش مهروئیه کرمان را به انجام رساند و تعداد 264 گونه گیاهی را شناسایی کرد. Hassanabady ((2004 مطالعه فلور منطقه جوزم شهربابک را انجام داد. در این مطالعه، فهرستی شامل 425 گونه از این منطقه معرفی شد. Mashayekhi (2004) پوشش گیاهی منطقه دلفارد جیرفت را بررسی کرد. و تعداد 380 گونه گیاهی را معرفی نمود. Poormirzai (2007) گزارشی با عنوان بررسی جامعهشناسی و تهیه نقشه گیاهی منطقه خبر و روچون شهرستان بافت تهیه نمود و 732 گونه گیاهی را معرفی نمود. (1999) Vakili Shahrbabaki بررسی اکوفیتوسوسیولوژیکی منطقه میمند شهر بابک را به انجام رسانید و بیش از 300 گونه گیاهی منطقه را معرفی و جوامع گیاهی متعددی را شناسائی نمود. (1991) Mirtagaldini فلور منطقه گوغر استان کرمان، را بررسی و به انجام رسانید. منطقه هرارون، به عنوان یکی از مراتع غنی استان کرمان محسوب می شود. از آنجا که بررسیهای فلورستیک، مانند شناسنامهای است که نشان دهنده وضعیت گذشته و حال یک منطقه می باشد و همچنین در پیشبینیهای آینده نقش بسزائی دارد. این مطالعه تلاش میکند تا عناصر رویشی این منطقه را در مقیاس کوچک به تصویر کشیده، به معرفی شکلهای زیستی و پراکنش جغرافیای گیاهی، موجود در منطقه بپردازد.
مواد وروشها
موقعیت منطقه:
روستای هرارون، در استان کرمان واقع شده است. از شمال، به شهرستان بافت، از شرق، به بخش رابر، از غرب به شهرستان سیرجان و از جنوب به بخش ارزویئه محدود میشود. وسعت منطقه مورد مطالعه واقع در این روستا تقریباً 13 هزار هکتار میباشد. متوسط ارتفاع 2044 متر و در طول جغرافیایی 56 درجه و34 دقیقه شرقی و 29 درجه و 55 دقیقه شمالی قرار دارد. متوسط درجه حرارت سالیانه این منطقه معادل 7 درجه سانتیگراد میباشد. حداکثر دما، به 1/19 درجه سانتیگراد در تیرماه و حداقل دما به 2 درجه زیر صفر در دیماه میرسد. اکثر نزولات جوی به صورت برف است. رطوبت نسبی در این منطقه، حداکثر آن 25/41 در بهمن ماه و کمترین رطوبت نیز با 88/ 24 به شهریور، اختصاص دارد (6). به خاطر رطوبت نسبی تقریباً بالا، در این منطقه شرایط مناسبی برای رویش گیاهان بوجود آمده است. علیرغم تنوع گونهای فراوان منطقه هرارون، هیچ تحقیقی در رابطه با پوشش گیاهی این منطقه صورت نگرفته است. در این تحقیق، پوشش گیاهی این منطقه مورد بررسی قرار گرفت (شکل1).
روش تحقیق:
به منظور معرفی فلور منطقه از روش پیمایش زمینی که یکی از روشهای مرسوم مطالعات تاکسونومیک منطقهای است استفاده شد (8) در این روش با مراجعه مستقیم به نواحی مختلف منطقه مورد بررسی، جمعآوری نمونههای گیاهی صورت گرفت. گونههای گیاهی موجود در منطقه، پس از جمعآوری خشک و پرس شدند. با استفاده از فلور ایرانیکا (12)، فلور عراق (15)، فلور ایران(1)، فلور رنگی ایران (3)، مجموعه فلورهای فلسطین (18)، فلور ترکیه (2) و فلور Takhtajan (1986) شناسائی شدند. انتشار جغرافیائی گونهها براساس تقسیمبندی نواحی رویشی تعیین شد. برای طبقهبندی شکلهای زیستی گیاهان از طبقهبندی Raunkiaer (1934) به خاطر کاربردی بودن آن (فراوانی گونههای با شکل زیستی یکسان نشاندهنده شرایط اقلیمی مشخص است) استفاده شد و از مرجع تنوع زیستی گونههای ایران Ghahreman and Attar (1999)برای شناسائی گونههای بومزاد و نادر استفاده گردید.
شکل1-نمودار آمبروترمیک بلند مدت هرارون
نتایج
نتایج نشان داد که:این منطقه از نظر جغرافیای گیاهی، در محدوده رویشی منطقه ایرانی-تورانی قرار دارد. در این تحقیق112 گونه از، 89 جنس و 33 تیره گیاهی، جمعآوری و شناسائی شد.(جدول 1) که %08/91آن از گیاهان دولپهای، %25/6تک لپهای و %67/2از باز دانگان میباشند(شکل2.) نتایج همچنین نشان داد که: از لحاظ عناصر رویشی منطقه،% 17/65 ایرانی- تورانی، % 5/12 ایرانی تورانی– صحرا سندی%، 05 /8 صحرای سندی،% 25/6 مدیترانهای،% 57/3 جهان وطنی و%6 4/4 مربوط به منطقه هیرکانی میباشد.(شکل3) از لحاظ تعداد گونه Asteracea با 15 گونه (0% 39/13)، Lamiaceae با (15گونه) % 39/ 13، Papilonaceae با 13(گونه) %6/11 Rosaceae با (8گونه)% 14 /7 و Geramineaeبا (6گونه) % 35/5 به ترتیب بزرگترین تیرههای گیاهی منطقه را تشکیل میدهند (شکل4). شکل زیستی عمده منطقه، به صورت همیکریپتوفیت %47/29، تروفیت %67/27، فانروفیت %6/11، ژئوفیت %6/11، کامفیت %64/11 و کریپتوفیت %14/7 میباشد. بیشترین پراکنش جغرافیایی گیاهی با %17/65، مربوط به منطقه ایرانی –تورانی است (شکل5).
شکل2- تیرههای موجود در منطقه از نظر تک لپه و دو لپهای بودن
شکل3- هیستوگرام عناصر رویشی منطقه مو رد مطالعه
شکل 4- تیرههای موجود در منطقه بر حسب تعداد گونه
شکل5- طیف شکل زیستی گونه های گیاهی منطق هرارون
بحث و نتیجهگیری
منطقه مورد مطالعه براساس طبقه بندی (1973)Zohary جزو منطقه رویشی ایرانی-تورانی، میباشد. نتایج نشان داد که: بیشترین درصد عناصر شناسائی شده (%17/65) ،مربوط به ناحیه رویشی ایرانی- تورانی میباشد. که نشانگر این است که: سایر مناطق رویشی به علت فاصله زیاد وشرایط محیطی خاص حاکم بر منطقه، در منطقه ایرانی- تورانی نفوذ عمدهای نداشتهاند. این ویژگی، باعث شده فراوانی عناصر مشترک نیز کاهش یابد. به طوری که بیشترین عناصر مشترک، مربوط به ایرانی- تورانی و صحرا- سندی است .که تنها% 05/8 گو نهها را، به خود اختصاص داده است. به طور کلی112 گونه گیاهی، در منطقه مورد مطالعه هرارون، تشخیس داده شد. که از این تعداد(3بازدانه،7تک لپه،و102دولپه)می باشد.که متعلق به33تیره، و89جنس، است. پرگو نه ترین تیره ها ی گیاهی منطقه، به ترتیب تعداد شامل: Asteracea با 15گونه، Lamiaceae با 15گونه، Papilonaceae با 13گونه، Rosaceae با 8گونه و Geramineaeبا 6 گونه میباشند. با توجه به مساحت منطقه که درحدود 13000 هکتاراست.میتوان گفت در مقایسه با سایر مناطق مطالعه شده در استان کرمان، از جمله در گوغر بافت، با مساحت حدود 16000 هکتار و تعداد 414 گونه گیاهی [9] ، پارک ملی خبر و روچون با مساحت حدود 169000 هکتار تعداد 732 گونه گیاهی، (10) حیات وحش مهروئیه با مساحت حدود 15000 هکتار و تعداد 264 گونه گیاهی (13)،دلفارد جیرفت با مساحت حدود12000 هکتار و تعداد 380 گونه (7)، و جوزم شهربابک با مساحت حدود 74000 هکتار و تعداد 425 گونه گیاهی، (5) از تنوع کمتری بر خورداراست. منطقه هرارون بافت، به دلیل تغییرات آب و هوائی شدید در منطقه از تنوع زیادی برخوردار نیست. هرچند ریخت کلی منطقه، توسط گونههائی از جنس Astragalus، پوشیده شده است .اما وجود اقلیمهای خرد، و شرایط خاص اکولوژیکی، سبب رویش گونههای متنوعی ازجمله فراوانی بیش از حد گیاهان تیره Asteracea و Lamiaceae، در این منطقه شده است. طیف شکل زیستی منطقه، نشان می دهد که :همی کریپتو فیت ها، با %47/29و ترو فیت ها ، با%67/27به ترتیب بیشترین فرا وانی را در منطقه دارند.این گروه از گیا هان از خشکی گریزانند. با تو جه به اینکه طیف های شکل زیستی گیا هان، در اقلیم های مختلف با هم تفاوت دارند.و درواقع این شکل ها، بیانگر وضعیت آ ب و هوایی منطقه هستند.طیف شکل زیستی این منطقه، نشانگر فلور تیپیک مناطق بیابانی است.که در آن تروفیت ها، سهم مهمی دارند.( 67/27%)مطالعه فلور و پو شش گیا هی مناطق بیا بانی، توسط بر خی از پژ وهشگران نیزفراوانی شکل زیستی ترو فیت ،را در مناطق مورد مطالعه نشان می دهد(5،9،7،10،13). منطقه مورد مطالعه هرارون، بر طبق تقسیم بندی نواحی رویشی جهان توسط Takhtajan در قلمرو Holarctic، زیر قلمرو Tethian، ناحیه Irano-Turanian، زیر ناحیه western-Asiati حوزه Armeno- Iranianدارد و زیر حوزه Centeral –Iranian ، قرار می گیرد. زیر ناحیه آ سیای غربی بویژه فلات ایران، معرف کانون اصلی شکل گیری فلور ایرانی تو رانی است.در بررسی فلور این منطقه، نیز نشان داده شد که 17/65 درصد از گیاهان منطقه متعلق به ناحیه ایرانی تورانی میباشد.
نتیجه گیری کلی:
نتایج نشان داد که این ناحیه، شامل 112 گونه گیاهی (3بازدانه، 7تک لپه و 102دولپه) می –باشد که متعلق به33تیره و89جنس است.مهمترین تیره ها ی گیاهی به ترتیب تعداد شامل: Asteraceaبا 15گونه ، Lamiaceae با 15گونه.Papilonaceaeبا 13گونه، وRosaceae با 8گونه، و Geramineaeبا 6گونه، می باشند. شکل زیستی عمده منطقه، به صورت همیکریپتوفیت، با%47/29 تروفیت، با %67/27 بوده و منطقه با %17/65 عنصررویشی متعلق به ایرانی- تورانی است.
جدول 1- تعداد گونه ها، به تفکیک خانواده ها، شکل زیستی، و مناطق رویشی، در منطقه هرارون استان کرمان
علائم اختصاری: تروفیت (Th)، همی کریپتوفیت (He)، کامفیت (Ch)، فانروفیت(Ph)،کریپتوفیت (Cr)، ژئوفیت(Ge)، ایران تورانی(IT)، صحرا سندی (SS)، مدیترانه ای(M) ، هیر کانی(Hyr)، جهان-وطنی (COSM) و چند ناحیه ای IT_SS))،
عنصر رویشی
فرم رویشی
نام علمی
خانواده
ردیف
SS
Ch
Cousinia calolipis Boiss.
Asteraceae
1
IT
Cr
Astrodaucus boriantalisl.Miller.
2
IT
Ch
Achillea wilhilmsi C.koch.
3
IT
He
Cousinia calolepis Boiss.
4
IT_SS
He
Cichorium intybus L. var. albus Ghahreman
5
IT
He
Echinops ceratophorus Boiss.
6
IT
Cr
Tanacetum fruticulosum Ledeb.
7
IT
Cr
Centaurea Cheiranthifolia L.
8
IT
He
Artemisia aucheri Boiss.
9
IT_SS
He
Artemisia sieberia L.
10
IT
Th
Acroptilon repens (L) DC. Subsp. Repens
11
IT
Ch
Hertia angustifolia (DC). 0. Kuntze.
12
SS
Th
Filago hurdwarica (DC.) Wagenitz.
13
IT
Ch
Anthemis altissima L. var. altissima
14
IT
Ch
Anthermis odontodtephana Boiss. Var. odontostephana
15
IT
Ge
Bunium wolffi juykov.
Apiaceae
16
IT
Ge
Bunium persicum L.
17
IT
He
Eryngium bill ardieri f.delaroche.
18
IT
Cr
Prangos cheilanthidolia Boiss.
19
IT_SS
Th
Descurania Sophia (L.) Schur.
Brasicaceae
20
M
Th
Cardaria draba (L.) Desv.
21
IT
Th
Arabididopsis pumila (Steph) N.Busch.
22
IT
Ph
Berbris integrima Bge.
23
Hyr
He
Echium amoenum fisch. et. Mey.
Boraginceae
24
IT
Th
Nonnea Caspica (Willd) G. Don.
25
IT
Th
Anchusa italica Retz.
26
IT
Ch
Convolvulus glomeratus L.
Convolvulaceae
27
IT_SS
Th
Convolvulus arvensis L
28
SS
He
Cressa creritica L.
29
IT
Ch
Acanthophllum glandulosum Bung.
Caryophyllaceae
30
IT
Th
Silene Arabica Boiss.
31
IT
Th
Vaccaria oxyodonta Boiss.
32
IT
Ge
Bryonia aspera Stev. Ex Ledeb.
Cucurbitaceae
33
SS
Th
Chenopodiaceae faliasum L.
Chenopodiaceae
34
Hyr
Th
chenopodium bortys Boiss
35
IT
Ge
Cephalaria syriaca (L) Schrad
Dipsaceae
36
IT
Th
Ephedra pachyclada Boiss.
Ephedraceae
37
IT
Th
Ephedra foliate Boiss. et Ky.
38
IT
Th
Ephedra procera Fisch. Et Meyer.
39
M
Th
chrozophorz tinctoria (L.) Juss.
Euphorbiaceae
40
IT_SS
Th
Fumaria parviflora lam.
Fumariaceae
41
IT
Th
Mellica Persica Kunth S UBSP.PERSICA,
Gramineae
42
IT
Th
Poa Bulbosa L. Var .Vvivipara Koel.
43
IT
Th
Pennisetum divisum (gmel ).
44
IT
Th
Taeniatherum crinitum (Schreb.) Nevski.
45
IT
Th
Stipa parviflora Desf.
46
IT
Th
Heteranthelium pilifram
(banks soland).
47
IT
Cr
Linum catharticum L.
Linaceae
48
IT
He
Nepeta longifolia rent.
Labiatae
49
IT_SS
Ge
Nepeta Spicata L.
50
IT
He
Nepeta glomerulosa. Boiss.
51
IT_SS
Ge
Mentha longifolia (L.) Hudson.
52
IT
He
Marrobium Vulgar L.
Labiatae
53
M
Th
Linum strictum L. var. spicatum Pers.
Linaceae
54
IT
Th
Stachys acerosa Boiss.
55
IT
Th
Scutellaria multicaulis Boiss. Subsp. Multicaulis
56
IT
Ch
Salvia nemorosa L.
57
IT
He
Salvia macrosiphon Boiss.
58
IT
He
Salvia rhytidea Benth. In DC.
59
IT
Th
Stachys setifera C. A.Mey.
60
IT
He
Thymus fallax Fisch et C. A. Mey.
61
IT
He
Teucrium polium L.
62
IT
He
Ziziphora cllnopodiodes Lam.
Labiatae
63
IT
Ge
Eremurus kopetdaghensis M. Pop. Ex B. Fedtsch.
64
IT
Ge
Allium eriophllum Boiss. Var.
65
IT
Ge
Allium erubesces C. Koch.
Liliaceae
66
COSM
Ph
Ficus carica L. var. genuine Boiss.
Moraceae
67
COSM
Ph
Morus nigra L.
68
IT
He
Alcea aucheri (Boiss.) Alef.
Malvaceae
69
IT
He
Malva parviflora L.
70
IT
He
Malva negleceta Wall.
71
SS
He
Malva Sylvestris L.
72
IT
Ge
Acantolimon scorpius (jaub spach)Boiss.
plumbaginaceae
73
IT
Ch
Astragalus (Acanthopphace) schistocalyx Bunge.
Papilionaceae
74
IT
Th
Lathyrus Sativus L.
75
IT
He
Cicer arietinum L.
76
IT_SS
He
Medicago sativa L.
77
IT
Ge
Medicago officinalis L.
78
M
Cr
Astragalus cephalanthus L.
79
IT_SS
Th
Melilotus officinalis L.
80
IT_SS
He
Glyciriza glabra L.
81
IT_SS
Th
Trifolium pretenseL.
82
IT
He
Hedysarum wrightianum Aitch. & Baker.
83
IT
He
Onobrychis altissima Grossh..
84
IT_SS
Ge
Sophora alopecuroides L..
85
IT
He
Glaucium grandiflorum Boiss. & Heut.
86
IT
Th
Papaver argemone L.
papaveraceae
87
IT
He
Glucicum flarum Grantz.
88
IT
He
Glucium elegans Grantz.
89
IT_SS
He
Plantago lanceolata L.
Plantaginaceae
90
IT_SS
He
Plantago major L.
91
IT
Ch
Acantholimon scorpius (Jaub. Et Sp.) Boiss.
Polygonaceae
92
SS
He
Polygonum convolvulus L.
93
IT
Ch
Sangusorba minor Scop. Subsp. Lasiocarpa (Boiss et Haussln.) Nordborg.
Rosaceae
94
IT
Ch
Cerasus avium (L.) Moench.
Rosaceae
95
IT
Ph
Rosa beggeriana Schrenk.
96
IT
Ph
Rosa damascene Mill.
97
IT
Ph
Amygalus eburnean Spach.
98
Hyr
Ph
Prunus armeniacaL.
99
Hyr
Ph
Cydonia oblonga Mill.
100
Hyr
Ph
Persica vulgaris Mill.
101
M
Th
Consolida orientalis (Gay) Schrod.
Ranun culaceae
102
IT
Cr
Galium Humifusm Bied.
Rubiaceae
103
SS
Ph
Salix carmanica Bornm. Ex Gorz.
Salicaceae
104
SS
Ph
Populus euphratica Olivier.
105
M
He
Verbascum sinuatum L. var. adenosepalum Murb.
Scrophulariaceae
106
COSM
He
Veronica anagallis-aquatica L. subsp. Oxycarpa (Boiss) A. Jelen.
107
IT
Cr
Hyoscyamus senecionis Willd. Var.
Solanaceae
108
SS
Ch
Dendrostellara lessertii (Wikstr.) van Tiegh..
Thymelaeaceae
109
IT
Ph
Tamarix aralensis Bge.
Tamaricaceae
110
COSM
Ge
Ixiliron tataricum (pall.) herb.
Ixioliriaceae
111
M
Ph
Juglans regia L.
Juglandaceae
112
مراجع
Reference
1-Asadi, M., 1988-2010. Flora of Iran, Vol. 59, Research institute Forests and Rengelands Press, Tehran 448 pp.
2-Davis, P.H., 1965-1988. Flora of Turkey. Vols.1-10, university of Edinburgh press, Edinburgh, Each vollum125pp.
3-Ghahreman, A., 1978-2001. Color ful Flora of Iran, Environmental Protection Organization and Research Institute Forestes and Rengelands Press,Tehran
4-Ghahreman, A., F. Attar, 1999. Biodiversity of Plant Species in Iran Tehran University Press Tehran Iran,1210pp.
5-Hassanabady, Z. 2004. A Florestic investigation of Gevazm area inShahrbabakcity, Thessis MSc, University of shahid Bahonar,Kerman:270 PP.
6-Iran Meterological Organization ,2004. Statistical data of Kerman Synoptic Station .
7-Mashayekhi, H., 2004. AFlorestic investigation Dalfard Region in Jiroft city (Kerman province) ThessisMSc Islamic Azad University of Sience and Research Branch Thran, Iran:170PP.
8-Mesdaghi, M., 2001. Analysis and Describe of Vegetation, Jahad University of Mashhad Press Mashhad, Iran288pp..
9-Mirtagaldini, M.,1991. A Florestic investigation Goghar region in Kerman province, Articles of Paleontology Environmental Protection Organization.273-277.
10-Poor mirzai, A., 2007. A Florestic investigation and Vegetation Mapping of Khabr National Park and Rouchun Wildlife Refuge in Kerman Province, Thessis MSc, Tarbiatmoalem University Tehran , Tehran ,Iran:142 Pp.
11-Raunkiaer, C., 1934. The life forms of plants and statistical plant geography. Clarendon Press, Oxford632 P.
12-Rechinger, K. H.,1963-2010. Flora Iranica, No. 1-178. Graz: Akademische Druck-und Verlasanstalt(1-174), Wien: Naturhistorisches Museum (175-178).
13-Saber amoli, S., 2001.A Florestic investigation and Vegitation Mappping of Mehroieh Wildlife Refuge in Kerman Provience Thessis MScTarbiat Moalem University Tehran,Iran:150,Pp.
14-Takhtajan, A., 1986. Floristic region of the world. University of California Press, Berkeley, Los Angeles,643pp.,
15-Townsend C. C., E. Guest and A. Al-Ravi, 1966-1980. Flora of Iraq. vol. 1-9. Ministry of Agriculture ofthe Republic of Iraq, Baqdad.each volum about360pp.
16-Vakili Shahrbabaki, S.M.A., 1999. A Ecophytososiology investigation Meymand Region in Shahbabak city (Kerman province) PhD Thessis, Islamic Azad University of Science and Research Branch,Tehran Iran:251Pp.
17-Zohary, M., 1973.Geobotanical Foundation of Middle-East. vols. 1-2Department of Botany, Gustav Fischer Verlag, Stuttgart739pp.
18-Zohary, M. and N. Feinbrun-Dotham, 1966-1986. Flora Palaestina. vol. 1, the Jerusalem Academicpress, Israel.860pp.